2011, Volume 17, Issue 2
Wpływ glukozy, efedryny i teofiliny na wskaźniki peroksydacji lipidów w warunkach hipotermii wywołanej zanurzeniem w zimnej wodzie
Anna Frankiewicz-Jóźko1, Jerzy Faff1, Bożena Antkowiak2
-------------------------------------------------------------------------------------------------
1Zakład Higieny i Epidemiologii, Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej
2Zakład Farmakologii i Toksykologii, Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej
Autor korenspondencyjny: Anna Frankiewicz-Jóźko; Zakład Higieny i Epidemiologii, Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej; email: ajozko[at]wihe.waw.pl
Full text
Streszczenie
Wstęp. Nasze wstępne badania wykazały, że wychłodzenie organizmu, wywołane zanurzeniem w zimnej wodzie, nie powoduje wzrostu wskaźników peroksydacji lipidów i całkowitej pojemności antyoksydacyjnej surowicy. Wyniki te były raczej nieoczekiwane ze względu na to, że zanurzenie w zimnej wodzie stwarza warunki do stresu oksydacyjnego ze względu na zwiększenie metabolizmu, okresowe niedotlenienia tkanek, wzrost katabolizmu amin katecholowych i puryn. Celem obecnych badań było ponowne przebadanie wpływu wychłodzenia w wodzie na wskaźniki peroksydacji lipidów oraz ocena wpływu efedryny z teofiliną na badane wskaźniki leków stymulujących termogenezę i metabolizm, podanych oddzielnie lub z substratem energetycznym glukozą. Badani i metoda. Badania wykonano u 12 młodych zdrowych ochotników podzielonych na dwie grupy. Badani dwukrotnie, w odstępie siedmiu dni, byli zanurzeni do poziomu barków w pozycji siedzącej w wodzie o temperaturze +12 °C na okres 45 minut. Przed zanurzeniem badanym w pierwszej grupie podano doustnie placebo (wodę) lub roztwór wodny 50 g glukozy. W grupie drugiej podano efedrynę (1 mg/kg m.c.) z teofiliną (3 mg/kg m.c.) lub glukozę z efedryną i teofiliną. Przed zanurzeniem w wodzie, a następnie po 20 i 45 min po zanurzeniu pobierano próbki krwi z żyły łokciowej. Określano zawartość wskaźnika peroksydacji lipidów TBARS oraz całkowitą pojemność antyoksydacyjną surowicy TAS. Wyniki. Zanurzenie w zimnej wodzie zarówno po podaniu placebo, jak i roztworu glukozy nie miało wpływu na badane wskaźniki. Podanie glukozy z efedryną i z teofiliną powodowało w dwudziestej minucie po zanurzeniu tendencję do wzrostu TBARS (różnice nie są istotne statystycznie) i wzrost stosunku TBARS do TAS (p<0,05) jednak w znacznie mniejszym stopniu niż po podaniu efedryny z teofiliną bez glukozy. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na korzystny wpływ glukozy na wzrost wskaźników peroksydacji lipidów wywołany podaniem efedryny z teofiliną w warunkach wychłodzenia organizmu w zimnej wodzie.
Słowa kluczowe
stres termiczny zimny, peroksydacja lipidów, efedryna, teofilina, glukoza, cold thermal stress, lipid peroxidation, ephedrine, theophylline, glucose